Amatör, ona hiçbir şey olmaz.
Amatörün içinde olmak başka bir duygu...
Sevinçler... Hüzünler... Sakatlıklar...
Ve sıcak soğuk demeden tribünler...
Amatör o, ona hiçbir şey olmaz...
Evinde ne varsa onunla kahvaltı yapar,
Sahaya çıkar sonuna kadar savaşır,
Amatör o, ona hiçbir şey olmaz...
İşi olur, zor geçinir ama işini ikinci planda bırakıp antrenmana gider, maça gider.
Amatör o, ona hiçbir şey olmaz...
Bir hafta antrenmana gider, hiçbir idmanı kaçırmaz ama maçta abileri oynar, sesini çıkarmaz.
Amatör o, ona hiçbir şey olmaz...
Maça çıkar, süper top oynar, soyunma odasında herkes galibiyeti kutlar, kimse ona sen çok iyiydin demez...
Küsmez darılmaz, maçlarına devam eder...
Amatör o, ona hiçbir şey olmaz...
Cebindeki son parasıyla, antrenmana ve maça gider gelir ama yöneticisine, hocasına param yok diyemez.
Amatör o, ona hiçbir şey olmaz...
Antrenman da ya da maçta sakatlanır, ayağı kırılır ya da parmağı, omzu çıkar. Alçıya alınır, fotolar çekilir, geçmiş olsunlar havada uçuşur...
Ama sen şimdi ne yapacaksın, nasıl geçineceksin diye soranları çok olur...
Amatör o, ona hiçbir şey olmaz...
Maçta sakatlanır ve yerde kalır,
Hemen sağlıkçı koşar gelir... Sihirli buz torbası ya da soğuk suyla tedavisi yapılır. İlk dokunuşta acısını içine gömer ve oynamaya devam eder...
Amatör o, ona hiçbir şey olmaz...
Forması onun her şeyidir, mahallesinin semtinin armasını taşır ama o formayı alıp eve gidemez. Mahallesinde dolaşamaz çünkü formayı alırsa eksilecek diye isteyemez.
Yine küsmez darılmaz, formasına armasına sarılır.
Amatör o, ona hiçbir şey olmaz...
Yıllardır o semtin, o mahallenin formasını giyer, artık yaşı ilerlemiştir, yavaş yavaş kesilmeye ve oynatılmamaya başlar ama kimseye ayıp olmasın diye bir şey söyleyemez.
Amatör o, ona hiçbir şey olmaz...
Tüm amatörlerimize sevgi ve saygılarımla.
