Havalar soğudu evet ...
Kış geldi, tüm zorluklarıyla elbette kış kışlığını yapacak. Ama en önemlisi kalplerimizi soğutmayalım. Evin içinde bile zar zor ısınırken, sıcak bir yer, köşe bucak ararken, dışarı çıktığımızda eve kaçmanın yollarını ararken, hiç aklınıza geliyor mu şuan sokakta kalan biri var mıdır, evi olmayan, donarak ölemeye mahkum olan ? Sadece ağzımızda '' Allah dışardakilere yardım etsin'' demekle yetiniyoruz. İçiniz ürperiyor dime.
Çevremizde yardıma ihtiyacı olan kişiler mutlaka vardır. Bİr araştırın derim. Isınacak bir malzeme, içecek sıcak bir çorba isteyen birileri bulabilirsiniz. Duyarsız kalmayın derim. Her zaman, her yerde kulağa alışmış gelebilir, yardıma muhtaç olan, ihtiyaç sahipleri gibi cumleler... Şuan bu satırları hızlı hızlı okumanıza bile belki neden olabilir, bu aşina olunan kelimeler... Ama duyarsız kalmayıp, yarın kimin başına ne geleceği belli olmaz düşüncesiyle kalpten hareket ederek, yardım etmenin, birilerini sevindirmenin gururunu hiç yaşamadıysanız çok büyük kayıp.
''Vicdan'' Allah'ın bize bağışladığı en büyük hislerden biridir bence. Bu hissi nasıl kullanacağınız da size kalmış. ''İnsanlık ölmüş ya '' diyerek olaylara verdiğimiz tepkileri hatırlarız hepimiz. Özellikle ya TV başında başkalarının başına gelenleri haberlerde izlerken, ya da kendi başımıza bir olay geldiğinde...
Yarın kimin başına ne geleceğinin garantisi yok ise, her şey bir kibrit ateşi kadar basitse, kimsenin hayatına uzaktan bakıp insanlığa saydırmayalım, bir işin ucundan da biz tutalım. Başımıza gelmeden, biz düşmeden, vicdanımız sızlamadan kolları sıvayalım.
Yarın yardım bekleyen belki bir gün biz oluruz, yardım getiren de sizin zamanında ayaklarının ısınmasına, karnının doymasına sebep olduğunuz kişi olabilir..
